Commentaar jury

Prachtig in al zijn eenvoud en lastig vanwege het enorme formaat. Echt vakwerk. Een oude techniek mooi en strak uitgevoerd. Duurzame uitstraling die ontzettend goed past bij de totale omgeving en echt een wow-effect geeft. Al had er geen informatie op gestaan, dan was het nog mooi geweest. Maar het feit dat de bezoekers de informatie kunnen ‘voelen’, is juist een meerwaarde.

Projectinformatie

  • Categorie: Tentoonstellingsbouw
  • Inzender: Gravure'85
  • Opdrachtgever: Heijmerink Wagemakers Vormgeversatelier bv
  • Ontwerper: Pronkstudio

Projectomschrijving

In Museum Hoge Woerd staat als pronkstuk een replica van een Romeins schip, De Meern-1, dat wordt gedragen door een golvende ‘glazen rivier’. Bij dit schip is een informatieve balustrade gemaakt van in totaal 40 meter rvs-panelen, in golfvorm. De borden moeten passen bij het historische museum en het innovatie karakter van de locatie. Het Castellum is een moderne interpretatie van een Romeins fort met naast de permanente expositie: een theater, café, tuinen en stallen met een educatief karakter. Voor de beleving van de expositie is het belangrijk dat bezoekers de borden aan kunnen raken.

Gebruikt materiaal

Rvs-panelen (door klant aangeleverd), verschillende verven en multiplex panelen als mal.

Gebruikte methodes

Frees-graveren, handmatig inlakken en laser-graveren met fiberlaser.

Gebruikte apparatuur

CNC freesmachine van Datron, fiber lasermachine van GCC, inlakapparaat, Gravostyle en Cutcreator software.

Innovatieve elementen

Een combinatie van frees- en lasergraveren. De verschillende manieren van bewerking sluiten met een nauwkeurigheid van 0,1 mm op elkaar aan.
De borden met informatie over de expositie zijn zo vormgegeven dat het past bij het archeologisch museum. Door de onuitwisbare kwaliteit van het graveerwerk kunnen de bezoekers de borden gewoon aanraken en voelen. Dit was voor de opdrachtgevers de reden om voor graveertechniek te kiezen.

Bijzonderheden

Door de lengte van de platen (2,5 x 0,5 meter) waren zij moeilijk te verplaatsen en in de machine te leggen. Elk bord had een aparte golfvorm waardoor het moeilijk was de platen te positioneren en te klemmen. Voor elk bord moest een aparte mal worden gemaakt. Zowel in de freesgraveermachine als in de fiberlasermachine moesten de panelen worden doorgeschoven om de afbeeldingen op de juiste positie te krijgen. Ondanks de wisseling tussen de freesgraveermachine en de fiberlasermachine sluiten de afbeeldingen met een nauwkeurigheid van 0,1 mm op elkaar aan.